Dart, rzutki, lotki (ang. Darts) – gra, a raczej różne powiązane ze sobą gry, w których celem jest trafianie niewielkimi lotkami w tarczę zawieszoną na ścianie. Przez lata korzystano z różnych tarcz i różnych zasad. Dziś określenie „dart” kojarzone jest głównie ze standaryzowaną grą, mającą specyficzną tarczę i ustalone zasady.

Dart jest zarówno profesjonalnym sportem, jak również tradycyjną lokalową rozrywką, bardzo popularną w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Holandii, krajach skandynawskich, Stanach Zjednoczonych oraz w wielu innych krajach.

Każda profesjonalna lotka składa się z następujących elementów:

1. grot – dzieli się je ze względu na materiał z jakiego są zbudowane (plastikowe do tarcz elektronicznych lub metalowe do tarcz z tworzywa) oraz na rozmiar gwintu (2BA – wąskie oraz 1/4" – szerokie)
2. beczka (barrel) – część, za którą zawodnik trzyma lotkę; pełni ona również funkcję obciążeniową; najlepsze beczki zawierają w 95% wolfram, który ze względu na swoją dużą gęstość, umożliwia produkcję węższych i dokładniejszych lotek
3. O-ring – gumowy okrąg nakładany na gwint łączący beczkę z shaftem; jego głównym zadaniem jest uniemożliwienie samoistnego rozkręcania się lotki.
4. shaft – część łącząca beczkę z piórkiem; poprawia także stabilność lotu oraz utrzymuje piórko za pomocą specjalnych czterech „wcięć” na jego końcu; shafty dzieli się ze względu na długość i masę, które to parametry dopasowuje się indywidualnie dla każdego zawodnika
5. nasadka (opcjonalnie) – ma za zadanie ściskanie końcówki shaftu przytwierdzającej piórko
6. piórko – działa jak statecznik w samolocie, zapobiegając rotacji lotki w locie; piórka dzielą się ze względu na kształt, który dobiera się według upodobań gracza; pasjonaci często kupują piórka z różnymi ciekawymi nadrukami, hologramami itp.
7. protektor – zabezpiecza piórko przed składaniem się w locie oraz przed uszkodzeniami; wyróżnia się ochrony nylonowe oraz aluminiowe.

Profesjonalne lotki są całkowicie rozbieralne. Części są łączone gwintowo lub na wcisk. Początkujący gracze często korzystają z amatorskich lotek, w których niektóre części tworzą jedną, nierozbieralną całość (najczęściej piórko, shaft i barrel). Nie dają one jednak takiego komfortu i dokładności rzucania jak te profesjonalne.

Masa lotek jest ściśle określona. Każdy zawodnik indywidualnie decyduje z jakich chce korzystać, choć w profesjonalnych zawodach istnieją normy ustalające górną i dolną granicę ich masy. Im cięższe lotki, tym więcej siły trzeba użyć do ich wbicia w tarczę, ale wzrasta dzięki temu stabilność ich lotu. Najczęściej spotykane masy lotek:

• o miękkich grotach – od 8 g do 20 g (dopasowuje się do „wytrzymałości” tarczy)
• o metalowych grotach – od 18 g do 50 g (w praktyce rzadko spotyka się lotki cięższe niż 30 g)